Première 8 november 2014
NTGent buigt zich over Elektra van Sofokles, een van de oudste en beroemdste titels uit de wereldliteratuur. In deze versie, die vermoedelijk dateert van rond 415 voor Christus, maken we kennis met Elektra en haar broer Orestes. Hun vader, koning Agamemnon, getrouwd met Klytaimnestra, laat vrouw en kinderen achter om te gaan vechten tegen Troje. Wanneer Agamemnon in het gezelschap van zijn minnares Cassandra terugkeert uit de Trojaanse oorlog, wordt hij vermoord door zijn echtgenote, die intussen een affaire is begonnen met Aigisthos, de zoon van Thyestes, sinds oudsher een aartsvijand van Agamemnon.
Klytaimnestra en Aigisthos grijpen samen de macht. Maar, de kinderen van Agamemnon, Elektra en haar broer Orestes, zinnen op wraak voor de laffe moord op hun vader…
Wanneer is het genoeg? Wie stapt er over zijn schaduw heen en maakt een einde aan het bloedvergieten? Wanneer is een gewelddadige actie ooit gepermitteerd? Zijn we daarin sinds de oude Grieken wel geëvolueerd? Leren we van onze fouten, van die van onze voorouders?
Elektra gaat over het vermogen om, al dan niet, keuzes te maken: als ouder, als kind, als heerser en als onderdaan. Maar ook: als vrouw in een mannenwereld.
Enkele persfragmenten over Elektra en de muziek:
"Een uitstekend blazerstrio (Kwinten Mordijck, Gregory Van Seghbroeck, Jan Alfredo van Moer) speelt in deze Elektra stoorzender op alle niveaus. Het marcheert vrolijk doorheen scènes en bedrijven, het doorbreekt de vierde wand, het werkt nu eens illustratief (de trompet voorspelt de komst van de fatale wind), dan weer strijkt het tegen de emotie in (de bijna irritante opluistering van Agamemnons ‘gelukkige thuiskomst’). Basistoon van de muziek is de dissonant. Het driemanschap creëert bijna opdringerig een eigen spanningsboog, haaks op die van het verhaal – de muziek lijkt de onafwendbare afwikkeling van de tragedie alsnog te willen verstoren, een beetje zoals een stuurs kind dat het rationale discours van zijn ouders onderbreekt door de vingers in de oren te steken en luid ‘la la la’ te zingen. De aanwezigheid van de muzikanten is soms functioneel maar vaker nog prettig vervreemdend. Dit is het (kamer)orkest van de Titanic, dat er ons onverstoorbaar voortspelend op wijst hoe absurd de eeuwigdurende herhaling van moord en bloed is. And the band played on." (e-tcetera.be)
"én dankzij de muzikanten zit er ook een sluw swingend ritme en zelfs een beetje humor in dit stuk. Wat de wrangheid van het verhaal enkel aanscherpt." (Knack)
| Spel | Lien Wildemeersch, Servé Hermans, Chris Thys, Jaap Spijkers en Anne-Chris Schulting |
| Regie | Julie Van den Berghe |
| Dramaturgie | Steven Heene en Ylona Supèr |
| Bewerking | Bernard Dewulf |
| Scenografie | Niek Kortekaas |
| Lichtontwerp | Dennis Diels |
| Geluidsontwerp | Kwinten Mordijck |
| Kostuumontwerp | Lieve Pynoo |
| Muzikanten | Jan Alfredo Van Moer (trompet en bugel), Gregory Van Seghbroeck (sousafoon, euphonium, trombone & bastuba) en Kwinten Mordijck (baritonsaxofoon) |
| Productie | NTGent in coproductie met Het Nationale Toneel |
| 08/11/14 | Première - NTGent - Schouwburg, Gent |
| 10/11/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 12/11/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 19/11/14 | Stadsschouwburg, Amsterdam (nl) |
| 20/11/14 | Stadsschouwburg, Amsterdam (nl) |
| 25/11/14 | Koninklijke schouwburg, Den Haag (nl) |
| 27/11/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 28/11/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 29/11/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 03/12/14 | Stadsschouwburg, Arnhem (nl) |
| 09/12/14 | Bourla, Antwerpen |
| 11/12/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 12/12/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 13/12/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 14/12/14 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 16/12/14 | Stadsschouwburg, Brugge |
| 03/01/15 | Stadsschouwburg, Utrecht (nl) |
| 07/01/15 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 08/01/15 | NTGent - Schouwburg, Gent |
| 13/01/15 | Schouwburg, Hasselt |
| 14/01/15 | cc De Werf, Aalst |
| 15/01/15 | Schouwburg, Rotterdam (nl) |
| 17/01/15 | Chassé Theater, Breda (nl) |